Het doet me elke keer pijn aan de oren en ik weet, ik word oud.
Godgeklaagd blijft het toch: het gebruik van "die dat" als betrekkelijk voornaamwoord.
Je hoort het voortdurend in de media, vooral mensen uit Brabant en Antwerpen lijken erdoor besmet.
Je hoeft niet meer te kiezen: is het nou 'die' of 'dat', je zegt gewoon 'die dat'. Nooit mis, altijd mis, who cares. Blijkbaar geen kat.
Liesbeth Homans deed het herhaaldelijk, onlangs op de radio. Lessen Nederlands met Elio?
Van denken ga je nochtans niet dood. Taalverkrachting is ook wreed.
Voor wat afwisseling zorgen de o zo vlotte broeders en zusters die zowat elke zin met 'dees' beginnen.
Hersenkwelling!
Ik wens ze allen een tergend pijnlijke tongkramp die ze tot eeuwige stilte veroordeelt.
En de VRT een taalraadsman of -vrouw met stalen zenuwen en een onverbiddelijke zweep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor uw reactie.
Die wordt na moderatie gepubliceerd.
Jan