2016

2016

nu de aarde in het zwarte
vocht van de ochtend lijkt verdwenen
wij ons als handen hebben dichtgevouwen
in polderplooi, vlakland of stadsrand
 
haken herinneringen los, legt het oude
jaar zijn kale, donkere huid af:

de onrust van een wereld
die wij niet hebben gewild

in die schemer van de langste
schaduwen vervagend tussen tuin
en grens, toren en kippenhok
waar vogels zinloze tekens
fladderen op ongelijnde lucht

de laatste noten gekraakt zijn
wij klaar om onbevangen nog de lont
aan het vuurwerk te steken:

een kleurrijke roos van licht
voor jouw 2016

Gentblogt in winterslaap

De oudste en veruit beste stadsblog houdt het voor gezien. Gentblogt stopt ermee na tien mooie jaren. Het kwam als een verrassing en toch ook niet. GB zit al 'eeuwen' in mijn feeds. Ik volg het dus van nabij, ook al heb ik er de jongste jaren nauwelijks meer aan meegewerkt. Het viel me wel op dat de fut er langzaam uit was gegaan. De beslissing om er in schoonheid mee te stoppen begrijp ik wel. De site verdwijnt ook niet maar blijft (vooralsnog) bevroren in zijn staat op 15 februari, een monument voor een reus van een stadsblog.



Ik ben vrij snel ingestapt, geïnspireerd door het enthousiasme van i (later hernoemd tot Ilse) en Smetty, twee jonge collega's van de hogeschool waar ik toen nog werkte. Allebei ook bloggers van het eerste uur, net als Bruno en Michel. En er waren de vele dappere vrijwilligers met wie ik ooit wel eens aan de vergadertafel heb gezeten, of samen mee op stap ben gegaan. Those were the days, weet je wel. Ik heb een viertal jaren vrij actief meegewerkt en een enkele keer ook nadien. Ik heb nagenoeg uitsluitend goede herinneringen aan die periode. De redactievergaderingen heb ik na een tijdje voor gezien gehouden. Dat liet ik graag over aan de groeiende bende jonge tijgers. Vergaderingen had ik al meer dan zat op het werk.