Gentblogt in winterslaap

De oudste en veruit beste stadsblog houdt het voor gezien. Gentblogt stopt ermee na tien mooie jaren. Het kwam als een verrassing en toch ook niet. GB zit al 'eeuwen' in mijn feeds. Ik volg het dus van nabij, ook al heb ik er de jongste jaren nauwelijks meer aan meegewerkt. Het viel me wel op dat de fut er langzaam uit was gegaan. De beslissing om er in schoonheid mee te stoppen begrijp ik wel. De site verdwijnt ook niet maar blijft (vooralsnog) bevroren in zijn staat op 15 februari, een monument voor een reus van een stadsblog.



Ik ben vrij snel ingestapt, geïnspireerd door het enthousiasme van i (later hernoemd tot Ilse) en Smetty, twee jonge collega's van de hogeschool waar ik toen nog werkte. Allebei ook bloggers van het eerste uur, net als Bruno en Michel. En er waren de vele dappere vrijwilligers met wie ik ooit wel eens aan de vergadertafel heb gezeten, of samen mee op stap ben gegaan. Those were the days, weet je wel. Ik heb een viertal jaren vrij actief meegewerkt en een enkele keer ook nadien. Ik heb nagenoeg uitsluitend goede herinneringen aan die periode. De redactievergaderingen heb ik na een tijdje voor gezien gehouden. Dat liet ik graag over aan de groeiende bende jonge tijgers. Vergaderingen had ik al meer dan zat op het werk.

Ik heb geprobeerd om vooral aandacht te geven aan dingen die minder vaak op het voorplan kwamen, zoals literatuur en klassieke muziek. Ik ben blij dat ik de begintijd van Uitgelezen heb meegemaakt en daar al snel verslag over heb uitgebracht. De lange reeks over vergeten schrijvers die ik aangereikt kreeg door Daniël van Ryssel wil ik graag vermelden. Het is een uitgesponnen serie geworden met mooie stukjes over literaire figuren die op de achtergrond waren geraakt, maar ooit een rol van enige betekenis hadden gespeeld. Jammer dat Daniël zijn verzameling nooit heeft kunnen uitgeven. Gelukkig dat vele stukjes nog op GB te vinden zijn.

De meeste reacties kreeg je op stukken met een meer concrete inhoud, vooral als er een kritische noot werd gekraakt. Ik vond bij het bladeren op Gb een stuk terug over een minder goede ervaring bij een toenmalige GB-vestiging langs de stadsring. Daar kwamen heel wat reacties op. Hetzelfde gebeurde wel eens bij een bespreking van een restaurant. Daaruit kun je wel besluiten dat dergelijke uit het leven gegrepen posts het drukst werden gelezen en becommentarieerd.

Na verloop van tijd werd het me allemaal wat (te) veel. In die periode eiste het werk me als maar meer op zodat er voor leuke dingen zoals GB nauwelijks nog tijd over bleef. Het is een tikkeltje ironisch dat, nu ik weer wat meer tijd heb en zelfs overwogen had om af en toe weer iets voor GB te sprokkelen, de Gentse stadsblog er definitief mee ophoudt. Jammer, maar het is niet anders.
Met dank aan de initiatiefnemers, de vele medewerkers en natuurlijk ook de zeer talrijke lezers. Het was een warme bende op en achter het scherm!

Ook gepubliceerd op Gentblogt .