In Verstrengelingen (bestaande
uit Taalslag en Verstrengeling) ontsleutelt de dichter de raadsels van leven en
taal. Hij zoekt de rode draad die verbindt wat nog niet is gedacht: zoals je
uit het niets een droom begrijpt.
Het leven zit vol verstrengelingen tussen ontstaan en vergaan, droom en
herinnering, bewust en onbewust, verhaal en verval, rand en achterkant, binnen-
en buitenwereld, tijd voor en na.
Taal is de sleutel, vraagteken en antwoord tegelijk.
dagelijks brood
taal is een vlieger
die zwaartekracht verschalkt
woorden aan de wind gegeven
blijven toch op een regel staan
zo lichten ze de wereld op
tillen voorbij half vergeten dromen
zonder verlies van veerkracht
geven lezers vleugels om zichzelf
te vergeten in de zachte veldslag
van bewegende tekens in een vlak
op een wit blad zijn wonderen
leesbaar als kabbalistische formules
die ’s anderendaags veranderd blijken
alsof wind nog tussen
woorden speelt met reflecties
van klank en breking van betekenis
het brood van een dagelijks bestaan