wens voor 2018

er trekken geen ganzen over
de herfst heerst in grauwe eentonigheid
een duif grijs versteend op een tak
vastgesnoerd door durende druilregen
alles verdicht tot een mistig tableau

warmte is alleen nog in woorden te voelen
kleine gebaren van winterse tederheid
zweven een stil signaal
op de wasem van adem gelegd
betekenis niet in steen gebeiteld

sneeuw is de witte bruid van één dag
een soepel woord, meeverend, kneedbaar,
onbreekbaar legt het met zachte
hand hele landen lam
geeft tijdelijk adem en licht aan
de witte weemoed van de winter

in deze in mist geborgen dagen tussen
kerst en nieuw ligt er geschiedenis
en lekker eten op de borden
glanzen de glazen in het binnenlicht
verjagen we de donkere schemer uit de ogen
verenigen de vele schaduwen van een jaar
in de langzame verwelkoming van elkaar
een hoopvol versmelten in de opening van tijd

De welruikende woning

De winterjasmijn, ook voor de hand liggend witte jasmijn genoemd, begint volop in bloei te komen. Zodra het raam naar de veranda open schuift wordt ons huis één geurig boeket, en de veranda lijkt een flesje parfum dat open gaat.
Dat is genieten!

Filip Claus in Gent

Filip Claus is 60 geworden en viert dat op een bijzondere wijze. Op een dertigtal plaatsen in de stad hangen foto's van hem, telkens oog in oog met een foto van een andere fotograaf uit het Gentse. Dat levert mooie combinaties op, sommige gelijklopend, andere contrastrijk.
Enkele indrukken:

Claus en Dirk Braeckman en de reflecties van de Kammerstraat

Filip Naudts

Claus en  Marie Wynants

Boeiend, zo aantrekkelijk zelfs dat er al enkele foto's zijn gestolen. De fotograaf heeft er een aantal vervangen, maar kan uiteraard niet aan de gang blijven.

Claus en Jonas Lampens

Meer info hier. Je vindt er o.m. informatie over alle deelnemende duo's en een plattegrond van het parcours. Laatste geleide wandeling met Filip Claus op 9 april om 15u.

Vreemde vogels welkom

Het lijkt op een flatgebouw voor vogels of een vogelhotel in hartje Gent. Perfect onderhouden. Helaas staan alle kamers leeg, zodat het geheel een vervreemdend effect krijgt, opvulling wordt van een stenen raamvorm, resultaat van een oude, absurde belasting, zoals er nog vele zijn.

Leegte overstemt het welkomgevoel dat de lege kastjes hadden kunnen uitstralen. De (trek)vogeltjes verkiezen natuurlijker omgevingen. Een hedendaags sprookje.

Helleborus

Ze bloeien al sinds januari en zullen dat nog even volhouden, geen hellebloemen maar wel een zalig feest van kleur in winter en lente!
Een bos van helleborus.

Engelenspoor

Hij is er nu helemaal. Hier verkrijgbaar, bij een aantal 'betere' boekhandelaars en uiteraard ook bij het poëziecentrum in Gent.

Presentatie bundel Engelenspoor van Jan M. Meier

gebed

kom, fluistert hij
 wees niet bang 
 laat los
 
duik in de lettersoep van dit gedicht
engel die zich verliest in het niets
 van een laatste beweging

ontdaan van je lichaam
 val je zacht in de witte 
 vouw van dit blad 
het vederlichte dons van 
durende tijd zonder tijd
de laatste adem ingebed 
tussen zang en zucht


Jan M. Meier (ps. van Jean-Marie Maes) en Uitgeverij P
nodigen u en uw vrienden uit
op zaterdag 18 februari om 16.00 uur
in Poëziecentrum Vrijdagmarkt 36 in Gent
op de voorstelling van de nieuwe dichtbundel 

Engelenspoor

PROGRAMMA
o    Collega dichter Peter Theunynck stelt de bundel voor
o    Jan M. Meier leest voor uit Engelenspoor.
o    Laura Maes, gitaar en elektronica, verzorgt de muzikale intermezzi.
o    Uitgever Leo Peeraer overhandigt het eerste exemplaar.
o    Receptie met signeergelegenheid. 

  Gelieve uw aanwezigheid te bevestigen voor vrijdag 17 februari 2017 aan Uitgeverij P
 via e-mail: contact@uitgeverijp.be met vermelding van uw naam en het aantal personen

In de bundel Engelenspoor duiken de gevederde geesten overal op. Zij zijn niet zozeer hemelse wezens, maar staan symbool voor aardse zaken als afscheid en dood. Die delicate thema’s weet de dichter op een ontroerende wijze te verwoorden. Tussendoor slaat hij soms een iets lichtere toon aan en speelt hij met de afwisseling tussen het hoge en het lage. Zo komt een engel ‘aangevlogen in een handig zelfbouwpakket’.
Jan M. Meier speelt schijnbaar moeiteloos met taal. Er gebeurt in zijn werk altijd iets spannends, niet alleen op het niveau van de gedichten, maar ook op dat van de cycli en de bundel als geheel.  Hij vindt verborgen geluiden ‘in de woorden voorbij de bewoonde woorden’, en hij ‘golf[t]de woorden sla[at] pingpong / snel door de zinnen / smeer[t] de woordgewrichten / geef[t] klank aan de keel / tongzoen[t] de vermaakte taal’. Zijn gedichten klinken als muziek en lijken vaak gecomponeerd.
Jan M. Meier (Gent, 1951) is sinds 2002 het pseudoniem van Jean-Marie Maes, een Vlaams auteur en criticus. Hij was medeoprichter en redacteur van Restant, redacteur van Yang en tegenwoordig van Deus ex Machina. Hij publiceerde creatieve, literair-kritische en wetenschappelijke bijdragen in bladen als het Nieuw Vlaams Tijdschrift, De Vlaamse Gids, Yang, Poëziekrant en Ons Erfdeel. Als dichter debuteerde hij met de bundel Figuratie (1972), die bekroond werd met de debutantenprijs voor poëzie van de provincie Oost-Vlaanderen. Het grootste deel van zijn poëzie is niet gepubliceerd, maar daar komt nu verandering in.

Engelenspoor

JAN M. MEIER